Author :
Abstract
Şiddet, insanın davranış ve tutumlarında geçmişten beri var olan bir olguyu tanımlar. Bu nedenle, şiddeti insan-insan ve insan-doğa ilişkilerinin öne çıkan belirleyicilerinden biri olarak kabul etmek gerekir. Şiddetin bir türü olarak siyasal şiddetin de tarihi de oldukça geriye götürülebilir. Bununla birlikte, son yıllarda toplumsal ilişkilerdeki şiddete dayalı eylemlerdeki artış ve uluslararası anlamda yükselişe geçen terörizm dikkate alındığında şiddetin ve politik amaçlara hizmet eden siyasal şiddetin gittikçe öneminin arttığı görülmektedir. Bu önem artışıyla birlikte akademik alanda da popülerliğini arttıran siyasal şiddet, geçmişten gelen birikime ek olarak çeşitli görüşler ve yaklaşımlarca sürekli tartışılan bir mesele haline gelmiştir. Bu tartışmaların ortak noktalarından biri de siyasal şiddetin tanımlanması hususunda yaşanan görüş farklılığı olarak öne çıkmaktadır. Dolayısıyla siyasal şiddet neredeyse her disiplinin ayrı bir noktadan yaklaştığı ve bu nedenle üzerinde mutabakata varılamayan oldukça muğlak bir kavram olarak kalmaktadır. Buradan hareketle çalışmada, siyasal şiddet kavramının son yıllardaki anlam belirsizliğinin nedenlerine odaklanılmakta ve şiddetin ele alındığı klasik kaynaklarda da belirsizliğin söz konusu olduğu savunulmaktadır. Ayrıca görüşlerdeki bu çeşitliliğin siyasal şiddet kavramının günümüzdeki anlamına etkileri tartışılmaktadır. Siyasal şiddet kavramını klasik ve çağdaş dönem siyaset felsefesi düşünürlerinin görüşleri üzerinden irdeleyen çalışma, bu kapsamda siyasal şiddet kavramının belirsizliğini gerekçelendirmeyi amaçlamaktadır. Nitel araştırma yöntemlerinin benimsendiği çalışmada, siyasal şiddetin kavramsal belirsizliği betimsel ve yorumsamacı bir analizle tartışılmaktadır. İlk olarak şiddet kavramı, şiddetin nedenleri ve şiddet türlerine değinilmektedir. Sonrasında siyasal şiddet kavramına dair literatürdeki tartışmaların farklılığı ortaya konulmaktadır. Son olarak da bu tartışmalar siyaset felsefesi düşünürleri üzerinden analiz edilmektedir. Çalışmanın sonucunda, siyaset felsefesi düşünürlerinin siyasal şiddet kavramı üzerinde farklı görüşlere sahip olduğu, düşünürlerin kendi felsefeleri bağlamında şiddeti değerlendirdiği ve bu nedenle siyasal şiddet kavramının muğlaklaştığı savlanmaktadır.
Keywords
Abstract
Violence defines a phenomenon that has existed in human behavior and attitudes from the past. Therefore, it is necessary to accept violence as one of the prominent determinants of human-human and human-nature relations. Political violence as a form of violence has a long and illustrious history. However, considering the increase in violent acts in social relations in recent years and the increasing international terrorism, it is seen that the importance of violence and political violence serving political purposes is increasing. With this increase in importance, political violence, which has increased its popularity in the academic field, has become an issue that is constantly discussed by various views and approaches in addition to the accumulation from the past. One of the common points of these discussions stands out as the difference of opinion on the definition of political violence. As a result, political violence remains an ambiguous term that practically every field addresses from different perspectives, making it very difficult to agree on. From this point of view, this study focuses on the reasons for the ambiguity of the meaning of the concept of political violence in recent years and it is argued that there is uncertainty in the classical sources that discussed the violence. In addition, the study examines the effects of this diversity in views on the current meaning of the concept of political violence. The study, which examines the concept of political violence through the views of classical and contemporary political philosophy thinkers, aims to figure out the uncertainty of the concept of political violence in this context. The study employs qualitative research methodologies, and descriptive and hermeneutic analysis to examine the conceptual ambiguity of political violence. To begin, the notion of violence, as well as the reasons and forms of violence, are discussed. Following that, the contrasts in the literature's interpretations of the concept of political violence are addressed. Finally, these discussions are analyzed through political philosophy thinkers. As a result of the study, it is argued that political philosophy thinkers have different views on the concept of political violence, that thinkers evaluate violence in the context of their philosophies, and that's why the concept of political violence becomes ambiguous.
Keywords
- Afşar, S. T. (2015). Türkiye’de Şiddetin “Kadın Yüzü”. Sosyoloji Konferansları, 0(52), 715-753.
- Afşar, S. T. (2015). Türkiye’de Şiddetin “Kadın Yüzü”. Sosyoloji Konferansları, 0(52), 715-753.Apter, D. E. (1997). The Legitimization of Violence. New York: New York University Press. Arendt, H. (2003). Şiddet Üzerine, (Çev. B. S. Şener). İstanbul: İletişim Yayınları.
- Arslanoğlu, K. (2003). Politik Psikiyatri. İstanbul: ADAM Yayınları.
- Bauman, Z. (2005). Bireyselleşmiş Toplum, (Çev. Y. Alogan). İstanbul: Ayrıntı Yayıncılık.
- Bayrak, E. (2019). Şiddet Tekelinin Tarihsel Gelişimi ve Bugüne Dair Notlar. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 68(1), 57-82.
- Besley, T. ve Persson, T. (2011). The Logic of Political Violence. The Quarterly Journal of Economics, 126(3), 1411-1445.
- Blau, J. R. ve Blau, P. M. (1982). The Cost of Equality: Metropolitan Structure and Violent Crime. American Sociological Review, 57(1), 114-129.
- Bodur Ün, M. ve Timur, K. (2016). Kolektif Siyasal Şiddet ve İslami Toplumsal Hareket Analizi: Hamas Örneği. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 71(2), 559-591.
- Cairns, E. (1996). Children and Political Violence. New Jersey: Blackwell Publishing.
- Carter, C. ve Weaver, C. K. (2003). Violence and Media. Buckingham/Philadelphia: Open University Press.
- Della Porta, D. (2008). Research on Social Movements and Political Violence. Qualitative Sociology, 31(3), 221- 330.
- Demirli, A. (2011). Terörizm, Psikososyal Etkileri ve Müdahale Modelleri. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(35), 66-78.
- Dönmez, R. Ö. (2004). Küreselleşme, Batı Modernliği ve Şiddet: Batı’ya Karşı Siyasal İslam. Uluslararası İlişkiler Dergisi, 1(4), 81-114.
- Docker, J. (2008). The Origins of Violence. London: Pluto Press.
- Dursun, Y. (2011). Şiddetin İzini Sürmek: Şiddet Nedir? Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi, 0(12), 1-18. Ergil, D. (2001). Şiddetin Kültürel Kökenleri. Bilim ve Teknik, 0(399), 40-41.
- Erten, Y. ve Adalı, C. (1996). Saldırganlık, Şiddet ve Terörizmin Psikososyal Yapıları. Cogito, 0(6-7), 51-65. Geisen, T. (2009). İktidar ve Şiddet: Zorunlu Bir Ayrım Mı? Felsefelogos, 0(37), 167-191.
- Güleç, H.; Topaloğlu, M.; Ünsal, D. ve Altıntaş, M. (2012). Bir Kısır Döngü Olarak Şiddet. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 4(1), 112-137.
- Gurr, T. R. (1980). Handbook of Political Conflict: Theory and Research. New York: Free Press.
- Hibbs, D. A. (1973). Mass Political Violence: A Cross-National Causal Analysis. New York: John Wiley & Sons.Hobart, M. (1996). Şiddet ve Susku: Bir Eylem Siyasasına Doğru, (Çev. S. Yurduer). Cogito, 0(6-7), 51-65. Hobbes, T. (2007). Leviathan, (Çev. S. Lim). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
- Horgan, J. (2005). The Psychology of Terrorism. London/New York: Routledge.
- Juergensmeyer, M. (2000). Terror in the Mind of God-The Global Rise of Religious Violence. London: University of California Press.
- KAMER. (2015). Kadın Hakları İnsan Haklarıdır Projesi Proje Final Raporu.http://www.aciktoplumvakfi.org.tr/medya/01062015kadinhaklari.pdf adresinden 12.10.2021 tarihinde erişildi.
- Karataş, Y. C. (2017). Ahlak, Siyaset ve Demokrasi Bağlamında: Kötülük ve Şiddet. İnsan ve Toplum, 7(2), 113- 140.
- Kocacık, F. (2001). Şiddet Olgusu Üzerine. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 2(19, 1-7.
- Kurum, M. ve Avcı, D. (2018). Radikalizm ve Aşırıcılıktan Terörizme: Siyasal Şiddetin Araçsallaştırılması. Güvenlik Stratejileri Dergisi, 14(28), 37-90.
- Laitin, D. D. (2007). Nations, States and Violence. New York: Oxford University Press.
- Mavili, A. (2006). Aile İçi Şiddet: Kadının ve Çocuğun Korunması. İstanbul: Elma Kitabevi.
- Milton-Edwards, B. (2006). Islam and Violence in the Modern Era. New York: Palgrave Macmillan.Nieburg, H. L. (1969). Political Violence: The Behavioral Process. New York: Palgrave Macmillan.
- Özerkmen, N. ve Gölbaşı, H. (2010). Toplumsal Bir Olgu Olarak Şiddet. Sosyal Bilimlerde Araştırmalar Dergisi, 0(15), 23-37.
- Öztürk, A. B. (2013). Kadına Yönelik Şiddetle Mücadelede Neredeyiz? Feminist Sosyal Çalışma Bağlamında Bir Değerlendirme. Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi, 0(0), 192-237.
- Polat, O. (2016). Şiddet. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, 22(1), 15-34.
- Rousseau, J. J. (1990). İnsanlar Arasındaki Eşitsizliği Kaynağı ve Temelleri Üzerine Konuşma, (Çev. R. N. İleri). İstanbul: SAY Kitap.
- Ruggiero, V. (2006). Understanding Polical Violence. New York: Open University Press.
- Schwartz, D. J. (1972). Political Alienation: The Psychology of Revolution’s First Stage. (Eds. R. L. Feierabendve T. R. Gurr). Anger, Violence and Politics: Theories and Research İçinde (s. 0-0). Englewood Cliffs: Prentice Hall.
- Skocpol, T. (2004). Devletler ve Toplumsal Devrimler: Fransa, Rusya ve Çin’in Karşılaştırmalı Bir Çözümlemesi, (Çev. S. E. Türközü). Ankara: İmge Yayıncılık.
- Sorel, G. (2008). Şiddet Üzerine Düşünceler, (Çev. A. Hazaryan), (Yay. Haz. A. Kırmızıgül ve A. O. Alayoğlu). Ankara: EPOS Yayınları
- Şen, Y. F. (2018). Şiddet, Siyasal Şiddet ve Terör. (Ed. S. Z. Haklı). Radikalleşme, Şiddet ve Terörizm İçinde (s. 24- 55). Ankara: Polis Akademisi Yayınları.
- Toker, N. (1992). Şiddete Karşı Politika: Hannah Arendt’in Şiddet Analizi. Birikim, 0(41), 60-70. Ünsal, A. (1996). Genişletilmiş Bir Şiddet Tipolojisi. Cogito, 0(6), 29-36.
- Walby, S. (2012). Violence and Society: Introduction to an Emerging Field of Sociology. Current Sociology, 0(25), 95-111.
- Weber, M. (2006). Meslek Olarak Siyaset, (Çev. A. Timuçin ve M. Sert). İstanbul: Chivi Yayınları. Whitehead, N. L. (2004). Violence. Santa Fe: School of American Research.
- Wolff, R. P. (1969). On Violence. The Journal of Philosophy, 66(19), 601-616. https://doi.org/2024177 adresinden 19.11.2021 tarihinde erişildi.
- World Health Organization. (2002). World Report on Violence and Health, Krug et. al (Ed.). Geneva.https://apps.who.int/iris/bitstream/handle/10665/42495/ 9241545615_eng.pdf adresinden 19.11.2021 Zizek, S. (2008). Violence. New York: Picador.
