Author :
Abstract
Araştırma, yeniden yapılanan aileleri tanımlamak, bu aile türünü damgalayıcı (üvey aile olarak anılmaları) boyuttan çıkararak keşfedilmemiş yönleri ve yaşanılan güçlük alanlarının derinlikleri ile birlikte alan yazınına kazandırmak amacıyla kaleme alınmıştır. Bu bağlamda ilk olarak yeniden yapılanan aileler tanımlanmış ve bu ailelerde ebeveyn ve çocuk arasında yaşanan belirli güçlük alanlarına yer verilmiştir.
Araştırmada fenomenolojik temele dayanan nitel bir araştırma deseni oluşturulmuştur. Kırıkkale ilinde ikamet eden yirmi yeniden yapılanan aile üyesi ile ayrı ayrı ve derinlemesine görüşmeler yapılarak bulgular elde edilmiştir. Araştırmaya dâhil edilen aileler, kişilerin kasıtlı olarak seçimine dayanan amaca yönelik örnekleme (amaçsal örnekleme) yöntemi ile belirlenmiştir. Elde edilen görüşme bulguları Maxquda 2020 programı kullanılarak öncelikle ortak kavramsal kodlar oluşturulup akabinde ilgili temaların oluşturulması ile analiz edilmiştir. Araştırmada kullanılan tema ve alt temalar ise; ‘Çocuklar, Yeni eş, Eski eş, Evlilikte geçen süre, Psikolojik Güçlükler, Ekonomik Güçlükler, Hukuksal Güçlükler, Kültürel mit güçlükleri, Mahremiyet güçlükleri, Sosyo-kültürel Güçlükler’ olarak belirlenmiş ve paylaşılmıştır.
Elde edilen bulgular neticesinde yeniden yapılanan ailelerin hem temel belirleyicinin hem de başat güçlük alanının ‘çocuk/lar’ olduğu tespit edilmiş, bunun yanında temalara ayrılan diğer birçok etmenin ayrı ayrı güçlük alanı oluşturduğu tespit edilmiştir. Bilhassa aile yapılarının, rollerinin, aile içi etkileşim ağının, hiyerarşinin, gücün ve dengenin yeniden yapılandığı ve uygun bir müdahalenin sunulamadığı durumlarda evlilik ve aile birliğinin tekrar tekrar sekteye uğradığı ve boşanmaya kadar gidebildiği de tespit edilen çarpıcı veriler arasında yer almaktadır.
Keywords
Abstract
This research was written in order to define the restructured-restructuring families, to get this family type out of the stigmatizing (they are called step-family) dimension and to bring it to the literature with its unexplored aspects and the depth of the difficulties experienced. In this context, firstly, the restructured- restructuring families were defined and the specific difficulties experienced between the parent and the child in these families were included.
In the research, a qualitative research design based on phenomenological basis was created. Findings were obtained by conducting separate and in-depth interviews with twenty restructured-restructuring family members residing in Kırıkkale province. Families included in the study were determined by the purposeful (purposive sampling) sampling method based on the deliberate selection of individuals. The interview findings were analyzed by first creating common conceptual codes and then creating related themes using the Maxquda 2020 program. The themes and sub-themes used in the research are; It was determined and shared as 'Children, New spouse, Ex-spouse, Time spent in marriage, Psychological Difficulties, Economic Difficulties, Legal Difficulties, Cultural Myth Difficulties, Privacy Difficulties, Socio-cultural Difficulties'.
As a result of the findings obtained, it has been determined that both the main determinant and the dominant difficulty area of restructured-restructuring families are 'child/s'. It is among the striking data that it has been determined that marriage and family unity are repeatedly interrupted and may lead to divorce, especially in cases where family structures, roles, intra-family interaction network, hierarchy, power and balance are restructured and an appropriate intervention cannot be offered.
Keywords
- Adler-Baeder, F. ve Higginbotham, B. (2004). Implications of Remarriage and Stepfamily Formation for Marriage Education. Family Relations, 53(5), 448-458.
- Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı (2011). Türkiye’de Aile Yapısı Araştırması. Ankara: Uzerler Matbaacılık.
- Amato, P. R. ve Kane, J. B. (2011) Parents’ Marital Distress, Divorce and Remarriage: Links with Daughters’ Early Family Formation Transitions. Journal of Family Issues, 0(32), 1073-1103.
- Astone, N. M. ve McLanahan, S. S. (1991). Family Structure, Parental Practices and High School Completion. American Sociological Review, (56): 309-320.
- Bernstein, A. C. (2000). Remaariage: Redesigning Couplehood. (Ed. P. Papp). Couples on the Fault Line: New Directions for Therapists İçinde (s. 284-311). New York: Guilford Press.
- Bogenscheider, K. (1997). Parental Involvement in Adolescent Schooling: A Proximal Process with Transcontextual Validity. Journal of Marriage and the Farnily, 0(59), 718-733.
- Burgoyne, C. B. ve Morison, V. (1997). Money in Remarriage: Keeping Things Simple-And Separate. Sociological Review, 0(45), 363-395.
- Büyüköztürk, Ş.; Kılıç Çakmak, E.; Akgün, Ö. E.; Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2015). Bilimsel Araştırma Yöntemleri, (19. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
- Carter, B. ve Mc-Goldrick, M. (1999). The Expanded Family Life Cycle: Individual, Family and Social Perspectives, (3. Baskı). Boston: Allyn&Bacon.
- Ceglian, C. P. ve Gardner, S. (1999). Attachment Style: A Risk for Multiple Marriages? Journal of Divorce & Remarriage, 31(1/2), 125-139.
- Cherlin, A. (1978). Remarriage as an Incomplete Institution. American Journal of Sociology, 0(84), 634-650.
- Coleman, M.; Ganong, L. ve Fine, M. (2000). Reinvestigating Remarriage: Another Decade of Progress. Journal of Marriage and The Family, 62(4), 1288-1307.
- Coughlin, C. ve Vuchinich, S. (1996). Family Experience in Preadolescent and the Development of Male Delinquency. Journal of Marriage and the Family, 0(58), 491-501.
- Demirci, M. S. (2015). Toplumsal Cinsiyet Açısından Yeniden Evlenmeler: Kadın ve Erkeler Gözünden Niteliksel Bir İnceleme, (Yüksek Lisans Tezi), (Danışman: Doç. Dr. Nilgün Küçükkaraca), Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Dirimeşe, E. (2016). Aile Tanım ve Türleri Tarihsel Süreç İçerisinde Aile (Tarihsel Aile Sınıflaması). (Editörler: N. Avcı ve E. Aksoy). Aile Sosyolojisi İçinde (s. 13-28). İstanbul: Lisans Yayıncılık.
- Downey, D. B. (1995). Understanding Academic Achievement Among Children in Stephouseholds: The Role of Parental Resources. Sex of Stepparent and Sex of Child. Social Forces, 0(73), 875-894.
- Dupuis, S. (2007). Examining Remarriage: A Look at Issues Affecting Remarried Remarried Couples and the Implications Towards Therapeutic Techniques. Jorunal of Divorce & Remarriage, 48(1-2), 91-104.
- Dupuis, S. (2010). Examining the Blended Family: The Application of Systems Theory Toward an Understanding of the Blended Family System. Journal of Couple and Relationship Therapy, 0(9), 239–251.
- Faber, A. J. (2004). Examining Remarried Couples Thruough a Bowenian Family Systems Lens. Jorunal of Divorce & Remarriage, 40(3/4), 121-133.
- Gately, N. J.; Pike, L. T. ve Murphy, P. T. (2006). An Exploration of the Impact of the Family Court Process on “Invisible” Stepparents. Journal of Divorce & Remarriage, 44(3/4), 31–52.
- Gazioğlu, N. (2018). Çift İlişkisi: Çatışma ve İlişkiye Yatırım. (Ed. N. Oktik ve H. Ünal Reşitoğlu). Aileyi Anlamak-Disiplinler Arası Yaklaşım İçinde (s. 195-206). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
- Gladding, S. T. (2012). Aile Terapisi: Tarihi, Kuram ve Uygulamaları, (Çeviri Editörleri: İ. Keklik ve İ. Yıldırım). Ankara: Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Derneği Yayınları.
- Gold, J. M. (2009). Negotiating the Financial Concerns of Stepfamilies: Directions for Family Counselors. The Family Journal: Counseling and Therapy for Couples and Families, 0(17), 180-188.
- Hanson, T L.; McLanahan, S. S. ve Thomson, E. (1996). Double Jeopardy; Parental Conflict and Stepfamily Outcomes for Children. Journal of Marriage and the Family, 0(58), 141-154.
- Hartin, W. W. (1990). Re-Marriage: Some Issues for Clients and Therapists. Australian and New Zealand Journal of Family Therapy, 11(1), 36–42.
- Hetherington, E. M. ve Clingempeel, W. G. (1992). Coping with Marital Transitions: A Family Systems Perspective. Monographs of the Society for Research in Child Development, 57(2-3, Serial No. 227), 1242.
- Hoffmann, J. P. ve Johnson, R. A. (1998). A National Portrait of Family Structure and Adolescent Drug Use. Journal of Marriage and The Family, 0(60), 633-645.
- İnal, İ. (tsz.) Üvey Evladın Hukuksal Konumu. https://www.academia.edu/13169904/%C3%9Cvey_Evlad%C4%B1n_Hukuksal_Konumu adresinden 20.11.2021 tarihinde erişildi.
- Kim, J. E.; Hetherington, E. M. ve Reiss, D. (1999). Associations Among Family Relationships, Antisocial Peers and Adolescents' Externalizing Behaviors: Gender And Family Type Differences. Child Development, 0(70), 1209-1230.
- Knox, D. ve Zusman, M. E. (2001). Marrying a Man With Baggage: Implications for Second Wives. Journal of Divorce and Remarriage, 35(3/4), 67–80.
- Krysik, L. J. ve Finn, J. (2015). Etkili Uygulama İçin Sosyal Hizmet Araştırması. Ankara: Nika Yayınevi
- Levine, A. (1990). The Second Time Around: Realities of Remarriage. ABD: U.S. New and World Report.
- Mahoney, M. M. (2006). Stepparents As Third Parties in Relation to Their Stepchildren. Family Law Quarterly, 40(1), 81-109.
- Martin, T. C. ve Bumpass, L. (1989). Recent Trends and Differentials in Marital Disruption. Demography, 0(26), 37-51.
- Mc-Goldrick, M. ve B. Carter. (2005). Remmarried Families. (Editörler: B. Carter ve M-c Goldrick). The Expanded Family Life Cycle: Individual, Family and Social Perspectives, (3. Baskı) İçinde (s. 0-0). Boston: Allyn&Bacon.
- Murray, C. E. ve Kardatzke, K. N. (2009). Addressing the Needs of Adults Children of Divorce in Premarital Counseling: Research-based Guidelines for Practice. The Family Journal: Counseling and Therapy for Couples and Families, 0(17), 126-133.
- Nolan, L. C. (2000). Legal Strangers and the Duty of Support: Beyond the Biological Tie-But How Far Beyond the Marital Tie? Santa Clara Law Review, 0(41), 1-39.
- Özabacı, N. ve Erkan, Z. (2017). Aile Danışmanlığı Kuram ve Uygulamalara Genel Bir Bakış, (3. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
- Öztan, B. (2004). Aile Hukuku. Ankara: Turhan Kitabevi.
- Peek, C. W.; Bell, N. J.; Waldren, T. ve Sorell, G. T. (1988). Patterns of Functioning in Families of Remarried and First-Married Couples. Journal of Marriage and Family, 50(3), 699-708.
- Pong, S. L. (1997). Family Structure, School Context and Eighth Grade Math and Reading Achievement. Journal of Marriage and the Family, 0(59), 734-746.
- Şendil, G. (2014). Ebeyeven Çatışmasının Çocuklar Üzerindeki Etkileri. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
- Sommers-Flanagan, C.; Flanagan Bodnar, E.; Sommers-Flanagan, J. ve Poyrazlı, Ş. (2009). Bizi Boşamayın-Boşanma Sürecini Yaşayan Çocukların Anne-Babalara Önerileri, (Çev. Ş. Poyrazlı, E. Duru ve M. Buluş). Ankara: Anı Yayıncılık.
- Sülü Akgül, C. (2020). Yeniden Yapılanan Ailelerde Ebeveyn ile Çocuk Arasındaki İlişkiye Yönelik Aile Danışmanlığı Bağlamında Yeni Bir Model Önerisi, (Yayımlanmamış Doktora Tezi) (Danışman: Doç. Dr. Recep Yıldız), Yalova: Yalova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Tarhan, N. (2014). Evlilik Psikolojisi, (20. Baskı). İstanbul: Timaş Yayınları.
- Troilo, J. (2011). Stepfamilies and the Law: Legal Ambiguities and Suggestions for Reform. Journal of Divorce and Remarriage, 0(52), 610-621.
- Visher, E. B. ve Visher, J. S. (1993). Remarriage Families and Stepparenting. (Ed. F. Walsh). Normal Family Processes İçinde (s. 235-253). New York: Guilford.
- Zeybekoğlu Dündar, Ö. (2016). Değişen ve Değiş(e)meyen Yönleriyle Aile: Yapısı, Türleri, İşlevleri. (Ed. N. Adak). Değişen Toplumda Değişen Aile Sosyolojik Tartışmalar, (2. Baskı) İçinde (s. 39-64). Ankara: Siyasal Kitabevi.
