Author :
Abstract
Sanat ve tasarım birçok yönden benzer özellikler ihtiva ettiği gibi bazı yönlerden de farklılıklar göstermektedir. Kültürden tekniğe, anlamdan üretime bu ortaklaşalık ve farklılar öz de var olan anlamlara kadar dayanmaktadır. Zaman ile kurulan ilgi de bu noktalardan birisi olarak karşımıza çıkar. Tasarım ürünlerinin zamansallıkları farklı kategorilerde okunabilmekte ve farklı pozisyonlarda var olabilmektedir. Sanat ve tasarım zaman ile kurdukları ilişki noktasında hem ortaklıklar hem farklılıklar içermektedir.
Bu çalışma özellikle tasarımın zaman ile ilişkisini keşfetmeyi amaçlamakta ve bu amaç doğrultusunda felsefi bakışı ve tartışmayı kullanmaktadır. Tasarımın zaman ile ilgisinin kurulması noktasında hem karşılaştırmalı olarak hem de bir anlamsal destekleyici olarak sanatın zaman ilişkisi üzerinden çıkarımlar ve okumalar yapılmıştır. Başka bir deyişle sanatın açtığı yolda tasarım - zaman ilişkisi, tasarımın zamansallığı tartışılmıştır. Bu tartışma çok yönlü ve çok alanlı olarak ele alınmıştır.
Tartışma sonucunda tasarımın kendine özel bir zamansallık barındırdığı, bu zamansallığın özellikle anlam ve kültür ile var olduğu noktasına erişilmiştir. Gerek empirik zaman içerisinde gerek öte zaman içerisinde sanatın ve tasarımın varlığının sorgulanması ile oluşturulan çalışma strüktürü sonuçta tasarımın kendine özel zaman ilgisinin ifadesine varmaktadır. Bu ifade hem bir fonksiyon objesi hem bir kültür objesi olarak tasarımın farklı anlarda farklı zamansallıklara tabi olabileceğini ve aynı zamanda iki farklı zamansallığı da içerebileceğini söylemektedir.
Keywords
Abstract
While art and design have similar features in many ways, they also show differences in some aspects. From culture to technique, production to meaning, this commonality and differences are based on the meanings that exist in essence. The interest established with time is one of these points. Design (products) relations with time can be in different categories and exist in different positions. Art and design contain both commonalities and differences at the point of their relationship with time.
This study especially aims to explore the relationship of design with time and uses the philosophical view and discussion for this purpose.
At the point of establishing the relationship of design with time, inferences and interpretations have been made over the time relationship of art, both comparatively and as a semantic supporter. In other words, the relationship between design and time (or the existence of design over time) are discussed in the path that art opens. This discussion has been handled as multidimensional(multilayered) and multi-disciplinary.
As a result of the discussion, it has been reached the point that the design has a special time relationship, and this relationship exists with some especially meaning and culture. The work structure, which is created by questioning the existence of art and design both in empirical time and beyond time, ultimately reaches the expression of the design's special time interest. Design is both a culture object and a function object that it can be subject to different time realition at different moments and can also contain two different time realitions at the same time.
Keywords
- Arendt, H. (1996). Geçmişle Gelecek Arasında. İstanbul: İletişim Yayınları.
- Arendt, H. (1996). Geçmişle Gelecek Arasında. İstanbul: İletişim Yayınları.Arendt, H. (2012). Geçmişle Gelecek Arasında. İstanbul: İletişim Yayınları.
- Baudrillard, J. (2008). Tüketim Toplumu: Söylenceleri/Yapıları. İstanbul: Ayrıntı Yayınları. Baudrillard, J. (2015). Tüketim Toplumu. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
- Bauman, Z. (1999). Küreselleşme: Toplumsal Sonuçları. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.Bauman, Z. (2000). Postmodernlik ve Hoşnutsuzlukları. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
- Bauman, Z. (2014). Modernite, Kapitalizm, Sosyalizm: Küresel Çağda Sosyal Eşitsizlik. İstanbul: Say Yayınları. Benjamin, W. (2019). Pasajlar. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
- Bocock, R. (2005). Tüketim, (Çev.: İ. Kutluk). Ankara: Dost Kitapevi Yayınları. Foucault, M. (2020). Özne ve İktidar. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
- Hegel, G. W. F. (1975). Aesthetics Lectures on Fine Art, (Volume 1). Oxford: Oxford Clarendon Press. Hegel, G. W. F. (2015). Estetik Güzel Sanatlar Üzerine Dersler 2. İstanbul: Payel Yayınları.
- İnce, S. (2014). Toplumsal ve Kültürel Dönüşümlerin Gündelik Hayata Yansımaları: 2000’lerde Türkiye’ninMutfağı, (Yayınlanmamış Doktora Tezi), (Danışman: Prof. Dr. Asker Kartarı), Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- İslamoğlu, A. H. ve Altunışık R. (2013). Tüketici Davranışları. İstanbul: Beta Yayınları. Marx, K. (2011). Kapital, (Cilt: 1). İstanbul: Yordam Kitap.
- Mutluel, O. (2014). İslam Düşüncesinde Meta Kavramı ve Tüketim Ahlakı. Journal of Turkish Studies, 9(8), 683- 696.
- Murthy, D.; Sudarshan, S.; Lee, J. A.; Ghosh, C.; Shah, P.; Xiao, W. J.; Arora, I.; Unger, C. ve Acker, A. (2020).Understanding the Meaning of Emoji in Mobile Social Payments: Exploring the Use of MobilePayments as Hedonic Versus Utilitarian Through Skin Tone Modified Emoji Usage. Big Data & Society, 7(2), 1-18.
- Mülayim, S. (1989). Sanata Giriş. Sanat Tarihi Araştırmaları Dergisi Yayınları, 0(2), 12-92.
- Özkaraman Şen, M. (2014). Endüstriyel Ürünleri Biçimlendiren Tasarım Akımları. İstanbul: Arkeoloji ve Sanat Yayınları.
- Robertson, R. (1999). Küreselleşme Toplum Kuramı ve Küresel Kültür. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları. Schapiro, M. (1953). Style. Anthropology Today. Chicago: University of Chicago Press.
- Tepecik, A., Toktas, P. (2014). Güzel Sanatlar Fakültelerinde Temel Sanat Eğitimi. Ankara: Gece Kitaplığı. Tunalı, İ. (2020). Modern Resim. Ankara: Fol Yayınları.
- Tunalı, İ. (2021). Tasarım Felsefesi. Ankara: Fol Kitap.
- Tunalı, İ. (1957). İntegral Bir Estetik Olarak Ontolojik Estetik. Archives of Philosophy, 3(3), 155-167. Uygur, N. (1989). Çağdaş Ortamda Teknik. İstanbul: Ara Yayınları.
- Wölfflin, H. (2015). Sanat Tarihinin Temel Kavramları. İstanbul: Hayalperest Yayınevi. Zorlu, A. (2016). Üretim ve Tüketim Teorileri. Ankara: Altınordu Yayınları.
