Author :
Abstract
Covid-19 salgını, 2020 yılının başından itibaren daha çok tıbbi, epidemiyolojik ve virolojik bir disiplin içerisinde değerlendirilmiştir. İçinde bulunulan bu süreçte salgının yaşamsal ciddiyeti tamamıyla olmasa da oldukça azalmış olduğu söylenebilir. Halk sağlığı açısından tam anlamıyla sonlanmış olmayan bu süreç, her toplumda çeşitli yönleri ile farklılaşmalara neden olmuştur. Salgının neden olduğu etkiler, insanların yaşamlarının farklı yönleri üzerinde geniş kapsamlı sosyolojik yansımalara yol açmıştır. Bu etkiler sosyo-ekonomik, sosyo-politik ve sosyo-kültürel meselelere yansıyacak biçimde değişimleri barındırmaktadır. Toplumsal açıdan bu değişimler mikro ve makro düzeyde, her kesimi etkisi altına alabilecek şekilde gerçekleşmiştir. Normalleşme süreciyle insanların gündelik pratiklerine farklı normaller eklenmiştir. Sosyo-kültürel açıdan “salgın sonrası normalleşme süreci ile birlikte bireysel olarak ne tür davranışlarda kalıcı değişimler yaşanmıştır?” sorusu gündeme gelmektedir. Çalışma temelde bu soru üzerine yapılandırılmıştır. Özellikle bireysel deneyimler temelinde, salgın gerçeğinin hayatımıza girişi ile yaşamımızdaki kalıcı değişimler irdelenmeye çalışılmıştır. Odaklanılan konular, sosyalleşme biçimi, sağlık/hastalık olgusuna yönelik tutum, aile ilişkileri ve psikolojik durum çerçevesinde sınırlandırılmıştır. Bu amaçla yarı yapılandırılmış görüşme formları Sakarya’da ikamet eden farklı yaş gruplarında 30 kişiye uygulanmıştır. Maksimum çeşitliliği sağlamaya yönelik örneklem seçimi ile cevaplar çeşitli kategorilere ayrılmıştır. Elde edilen veriler betimsel analiz yaklaşımı ile çözümlenmiştir. Araştırmanın kısa bulgularına göre katılımcılar, her ne kadar büyük ölçüde hayatlarının eski düzenlerine döndüğü konusunda hemfikir olsalar da sağlık/hastalık algısı ve gündelik pratikler, sosyalleşme durumları, eşler arası ilişkiler, kişisel hijyen alışkanlıkları ve psikolojik yönlerden kalıcı değişimlerin olduğu bulgulanmıştır.
Keywords
Abstract
Since the beginning of 2020, the Covid-19 outbreak has been evaluated in a more medical, epidemiological and virological discipline. In this process, it can be said that the vital seriousness of the epidemic has decreased considerably, although not completely. This process, which has not completely ended in terms of public health, has caused differentiations in various aspects in every society. The effects of the epidemic have led to far-reaching sociological repercussions on different aspects of people's lives. These effects include changes that reflect on socio-economic, socio-political and socio-cultural issues. In terms of society, these changes have taken place at the micro and macro level, in a way that can affect every segment. With the normalization process, different normals have been added to people's daily practices. From a socio-cultural point of view, "what kinds of individual behaviors have experienced permanent changes with the post-epidemic normalization process?" the question arises. The study is basically structured on this question. It has been tried to examine the permanent changes in our lives with the introduction of the epidemic fact into our lives, especially on the basis of individual experiences. The subjects focused on are limited within the framework of socialization style, attitude towards health/illness phenomenon, family relations and psychological state. For this purpose, semi-structured interview forms were applied to 30 people in different age groups residing in Sakarya. Responses were divided into various categories with sample selection to ensure maximum diversity. The obtained data were analyzed with the descriptive analysis approach. According to the brief findings of the study, although the participants agreed that their lives had returned to their old order to a large extent, it was found that there were permanent changes in health/illness perception and daily practices, socialization situations, relationships between spouses, personal hygiene habits and psychological aspects.
