Bu çalışma, kentli yetişkinlerin gündelik rotalarında yaya olma motivasyonunu olumlu ya da olumsuz etkileyen çevresel faktörleri 'katılımcı bir anlayışla' belirlemeyi amaçlamakta; sağlıklı ve güvenli yürümeyi teşvik etmek için mobil görüşme yöntemlerinden biri olan 'birlikte yürüme' yöntemini sunmaktadır. Çalışmada, sosyo-ekolojik bir model olan 'birlikte yürüme' yöntemi kullanılarak kentli yetişkinlerin gündelik yürüme deneyimlerine ve motivasyonlarına ilişkin çevresel algıları ve mekânsal deneyimleri nitel bir araştırmayla açıklanmaktadır. Bu bağlamda, gelecekteki yaya politikalarında kullanılmak üzere yaya mekânlarındaki müdahalelere yönelik bir yerinde katılım içeriği önerilmesi hedeflenmektedir.
Kadıköy merkez bölgesinde 10 gönüllü katılımcıyla 45'er dakika boyunca, araştırmacıyla ile 'birlikte yürüme mülakatları' gerçekleştirilmiş, yaya hareketlerine eşlik edilmiştir. Rotalar haritaya aktarılmış; veriler, içerik analizi ile öncelikle kodlanmış daha sonra ana temalar ve alt temalar belirlenerek yorumlanmıştır. Mekân deneyimine dayanan ana temalar ve alt temalar çevresel psikoloji disiplininden ve yürünebilirlik literatüründen yararlanılarak yorumlanmıştır.
Bulgular, ulaşım planlamasında ihmal edilen yayalar için gerekli verileri sağlamakta ve yaya planlamasında katılımcı planlama yaklaşımı için araç sunmaktadır. Birlikte yürüme yöntemi sonucu, kentlilerin geçmiş deneyimleri, davranışlarını nasıl şekillendirdiği ve yaya motivasyonunu olumlu ve olumsuz etkileyen faktörleri 'o yere' özgü ve katılımcıya özgü sunmakta, dolayısıyla aktif seyahati destekleyen engelleyen faktörleri yaya bazlı açıklamaya teşvik etmektedir. Çalışma sonucu, Kadıköy merkez bölgesi için 7 ana tema belirlenmiş, yorumlanmış ve öneriler verilmiştir. Ayrıca, birlikte yürüme mülakatları yere özgü kentsel hareketliliğin örtük bilgilerini keşfetmek için önemli bir araç sunmaktadır.
This study identify the environmental factors that positively or negatively affect the pedestrian motivation of urban adults in their daily routes with a participatory approach with using walking interviews which is one of the mobile methods to encourage healthy and safe walking. In the study pedestrians daily walking experiences and motivations are explained with a qualitative analysis. In this context, it is aimed to propose an on-site participation content for interventions in pedestrian spaces to be used in future pedestrian policies.
As a case of Central Kadıköy, İstanbul, this study applied ten volunteer participants and walking with each pedestrian about 45 minutes. Routes are mapped; the data were first coded with content analysis, then the main themes and sub-themes were determined and interpreted. The main themes and sub-themes based on the spatial experience were interpreted by using the environmental psychology discipline and the walkability literature.
The findings provide necessary data for pedestrians who are neglected in transportation planning and offer tools for participatory planning approach in pedestrian planning. As for the walking interviews, this study has shown that how participants past and present experiences shape their behaviors and which environmental factors affected their pedestrian motivation positively or negatively in a specific place. Therefore, it encourages the pedestrian-based explanation of the factors that support active travel. Research results revealed 7 categories of environmental factors that affected the pedestrians at the Central Kadıköy. In addition, walking interviews provide an important tool to explore the tacit knowledge of location-specific urban mobility.