Author :
Abstract
Mazhar Bey (Germen), Osmanlı Devleti’nin son döneminde Aydın’da dünyaya gelmiştir. Osmanlı’nın en modern okullarında oldukça iyi bir eğitim almış ve 20 yaşında hekim olmuştur. Katıldığı Balkan Savaşları’nda ve Birinci Dünya Savaşı’nda hekim olarak görev yapmıştır. İzmir’in işgali sonrasında memleketi Aydın’a gelerek Yunan’a karşı kutsal milli direnişin başlatılması için en ön saflarda olağanüstü mücadeleler vermiştir. Bütün çabalarına rağmen Aydın işgal edilince Denizli’deki milli direnişe katılarak hekimlik mesleğini kullanmak suretiyle önemli yararlılıklar göstermiştir.
34 yaşında Aydın’dan mebus seçilerek 1920 yılında Büyük Millet Meclisi’ne katılmıştır. Meclis’te aktif biri olan Mazhar Bey, Milli Mücadele için önemli faydalar sağlamıştır. Başta savaşın finansmanı ile ilgili olmak üzere birçok meseleyle ilgi yaptığı konuşmalarda Milli Mücadele’nin bir an önce başarıya ulaştırılması noktasında pragmatist bir yaklaşım sergilemiştir. Bu bağlamda yaşanan olağanüstü dönemi öne sürerek hukuk kaidelerinin çok fazla gözetilmemesi gerektiğini savunmuştur. Ayrıca uzun ve gerilimli tartışmalarda uzlaşmacı bir rol üstlenmiştir. Cephe gerisine de oldukça önem veren Mazhar Bey, sivil halkın mağdur olmaması ve asayişin temini için önemli katkılar sunmuştur.
Mazhar Bey, Meclis içerisinde bazı ilklere de imza atmıştır. Milli Mücadele’nin en zor sürecinde bugünkü Meclis Kütüphanesi’nin kurulması için bir kanun teklifi vermiş ve kütüphanenin kurulmasını sağlamıştır. Başkomutanlık meselesinin görüşüldüğü Meclis oturumunda, Başkomutanlığa geçmesi gereken kişi olarak Mustafa Kemal Paşa’nın ismini açıkça zikreden ilk kişi olmuştur. Bu araştırmada amaçlanan; Mazhar Bey’in Milli Mücadele dönemindeki faaliyetlerini detaylıca incelemektir. Aynı zamanda Meclis içerisindeki faaliyetlerinden yola çıkarak Milli Mücadele’ye ne gibi katkılar sunduğunu ve mücadele ile ilgili tutumunu ortaya koymaktır. Araştırmanın hazırlanmasında hatıra kitapları başta olmak üzere çeşitli telif eserler ve Meclis Zabıtları kullanılmıştır.
Keywords
Abstract
Mazhar Bey (Germen) was born in Aydın during the last period of the Ottoman Empire. He received a very good education in the most modern schools of the Ottoman Empire and became a physician at the age of 20. He served as a physician in the Balkan Wars and the First World War. After the occupation of Izmir, he came to his hometown Aydın and fought at the forefront of the holy national resistance against the Greeks. Despite all his efforts, when Aydın was occupied, he joined the national resistance in Denizli and showed significant benefits by using his profession as a physician.
At the age of 34, he was elected as a deputy from Aydın and joined the Grand National Assembly in 1920. Mazhar Bey, who was active in the Assembly, provided important benefits for the National Struggle. In his speeches on many issues, especially on the financing of the war, he displayed a pragmatist approach to the success of the National Struggle as soon as possible. In this context, he argued that the rules of law should not be observed too much, citing the extraordinary period. He also assumed a conciliatory role in long and tense debates. Mazhar Bey, who also attached great importance to the frontline, made important contributions to ensure that the civilian population was not victimised and public order was maintained.
Mazhar Bey also achieved some firsts in the Parliament. During the most difficult period of the National Struggle, he proposed a law for the establishment of today's Parliament Library and ensured the establishment of the library. He was the first person to openly mention Mustafa Kemal Pasha's name as the person who should be the Commander-in-Chief in the Assembly session where the issue of the Commander-in-Chief was discussed. The aim of this study is to examine Mazhar Bey's activities during the War of Independence in detail. At the same time, based on his activities in the Assembly, it is to reveal what kind of contributions he made to the National Struggle and his attitude towards the struggle. In the preparation of the research, various copyrighted works, especially memoirs, and the minutes of the Parliament were used.
