Author :
Abstract
Çok yönlü ve değişken bir kavram olan gelenek, geçmişten bugüne devam eden insan yaşamındaki kültürel unsurların bütününü ifade etmektedir. Gelenek toplum kültürünün sahip olduğu kümülatif özelliklerden beslenir. Gelenek kavramının somut olarak yaşatıldığı kültürel yapı taşlarından biri de sanattır. Sanatın zengin tarihi sürecinde, her toplumun özgün ancak birbirine benzer sanatsal oluşumlara sahip olduğu gözlenmektedir. Malzeme, üretim, biçim ve işlev özelliklerinde ortaya çıkan benzerlikler tasarımlarda belirginleşen özgün yorumlar ile farklı kümeler oluşturmuştur. Özellikle sosyo kültürel dinamiklerin etkili olduğu sanatsal oluşumlar içinde geleneksel ögeleri ile özel bir konuma sahip olan seramik, insan yaşamının her döneminde var olmuştur. Mimaride, ev/giyim eşyalarında ve sanat eserlerinde “malzeme, yöntem, ürün” olma özelliği seramik sanatına kıymetli bir alan açmıştır. Günümüzde gerek sanat gerekse endüstriyel boyutları ile geniş kitlelere hitap eden seramik, geleneksel yöntemlerin ötesine geçerek biçim ve kavram sentezindeki çağdaş tasarımlarda da görünür hale gelmiştir. Böylelikle geleneksel olan özelliklerin yanında yeni bir tarz yaratılmış ve seramik sanatının sosyal, toplumsal ve kültürel anlamda sürdürülebilirliğinde farklı boyutlara ulaşılmıştır. Bu kapsamda çalışmada, seramik sanatının uzun yıllar önce çömlekçilikle başlayan serüveninin güncel sanattaki durumu sanatçı akademisyen Beril Anılanmert üslubu ile ele alınmaya çalışılmıştır. Nitel yöntem ile tasarlanan çalışmada kasti örnekleme ile örneklem oluşturulmuştur. Seramik formlarda biçimsel ve kavramsal dönüşümle ortaya çıkan eserlerin işlendiği örneklem olasılık içermeden seçilmiş, eserler eleştirel bir yaklaşım ile betimlenmiştir. Çalışmada; örneklem üzerinden geleneksel sanatın kavramsal boyutları ile sürdürülebilirlik kapsamında değerlendirilebileceği vurgulanmıştır. Bununla birlikte; çağdaş sanatta sürdürülebilirliğin sadece çevresel boyutta değil soyal boyutta da ele alınmasının kültür, sanat ve tasarım sektörüne yararlı olacağı kanısı taşınmaktadır.
Keywords
Abstract
Tradition, which is a versatile and variable concept, refers to the whole of the cultural elements in human life that continue from the past to the present. Tradition is nourished by the cumulative features of society's culture. Art is one of the cultural building blocks where the concept of tradition is kept alive. In the rich history of art, it is observed that every society has unique but similar artistic formations. The similarities in material, production, form and function features have created different clusters with unique interpretations that become evident in the designs. Ceramics, which has a special position with its traditional elements among artistic formations where socio-cultural dynamics are especially effective, has existed in every period of human life. The feature of being a "material, method, product" in architecture, home/clothing items and works of art has opened a valuable field for ceramic art. Today, ceramics, which appeals to large audiences with both its artistic and industrial dimensions, has gone beyond traditional methods and become visible in contemporary designs in the synthesis of form and concept. Thus, a new style was created alongside the traditional features and the social, social and cultural sustainability of ceramic art was reached to different dimensions. In this context, in the study, the situation of the adventure of ceramic art, which started with pottery many years ago, in contemporary art, was tried to be discussed in the style of artist academician Beril Anılanmert. In the study designed with the qualitative method, the sample was created by deliberate sampling. The sample of works that emerged with formal and conceptual transformation in ceramic forms was selected without any probability, and the works were described with a critical approach. In the study; Through the sample, it was emphasized that traditional art can be evaluated within the scope of sustainability with its conceptual dimensions. With this; it is believed that addressing sustainability in contemporary art not only in the environmental dimension but also in the social dimension will be beneficial to the culture, art and design sectors.
