Author :
Abstract
Yazarlar fikirlerini sunmak ve okuyucuları bu fikirleri benimsemeye ikna etmek için tartışma metinleri yazarlar. Metin üreticilerinin tartışma metinlerini daha ikna edici hale getirmek için kullanabilecekleri sözbilimsel araçlar vardır. Bunlardan biri de üstsöylemdir. Üstsöylem yazarın okuruyla etkileşime girmek için kullandığı dilsel örüntülerdir. Üstsöylem belirleyicileri genel olarak etkileşimli ve etkileşimsel olmak üzere iki başlık altında incelenmektedir. Etkileşimsel üstsöylem belirleyicileri yazarın okuruyla iletişime geçmek, metne ilişkin tutum ve duruşunu belirgin hale getirmek için kullandığı araçlardır ve kaçınmalar, vurgulayıcılar, tutum belirleyicileri, katılım belirleyicileri ve kendinden sözetme olarak beş grupta incelenir. Bu çalışmada Türkiye’de bir vakıf üniversitesinin hazırlık sınıfında eğitim gören öğrencilerin üç kurdan oluşan eğitimlerinin her kurun sonunda ürettikleri tartışma metinlerindeki etkileşimsel üstsöylem belirleyicileri incelenmiş ve kurlara göre söz konusu söylem belirleyicilerinin türünde ve sıklığında bir farklılık olup olmadığı araştırılmıştır. Araştırmanın bulguları değerlendirildiğinde, öğrencilerin sırasıyla en sık olarak katılım belirleyicilerini ve kaçınmaları kullandığını; bunları vurgulayıcıların, kendinden sözetme ve tutum belirleyicilerin takip ettiğini göstermektedir. Ancak söz konusu ulamların kullanım sıklığı ve kurlar arasındaki ilişki irdelendiğinde, katılımcıların yazar olarak deneyimlerinin artmasına rağmen tüm ulamlarda bir azalma olduğu belirlenmiştir.
Keywords
Abstract
Authors write argumentative texts to present their ideas and persuade readers to adopt these ideas. There are several rhetorical tools that writers can utilize to make their argumentative texts more convincing. One of these tools is metadiscourse. Metadiscourse is comprised of patterns that writers make use of to interact with their readers. Metadiscourse markers are studied under two categories, namely interactive and interactional. Interactional metadiscourse markers help writers to communicate with their readers and convey their attitude and stance towards their texts using five types of markers. hedges, boosters, attitude markers, engagement markers and self-mention. In this research, argumentative texts produced at the end of three modules by preparatory class students in a private university in Turkey were analysed in terms of the use of interactional metadiscourse markers to determine if there is any difference between modules regarding the types and frequency of markers used. The findings show that, Turkish EFL students use engagement markers and hedges most frequently, which are followed by boosters, self-mention and attitude markers respectively. However, when the relationship between the given markers and the modules were investigated, a decrease was observed in all categories as participants became more experienced writers.
