ALTI ŞUBAT DEPREMLERİ SONRASI KAHRAMANMARAŞ’TA GÖREV YAPAN ÖĞRETMENLERİN MESLEKİ TUTUMLARININ İNCELENMESİ
Author:
Abstract
Araştırmanın amacı altı Şubat depremleri sonrasında Kahramanmaraş’ta görev yapan öğretmenlerin öğretmenlik mesleğine yönelik tutum düzeylerini ortaya çıkarmaktır. Bu araştırma nicel araştırma yöntemlerinden tarama modeli ile yürütülmüştür. Araştırmanın evreni, 2023-2024 eğitim-öğretim yılında okulöncesi, ilkokul, ortaokul ve liselerde görev yapan öğretmenlerden oluşmaktadır. Araştırma örneklemi ise kolay ulaşılabilir durum örneklemesi ile evren içerisinden seçilen toplam 415 öğretmenden oluşmaktadır. Araştırmanın verileri Ünişen ve Demirel’in (2018) geliştirdiği “Öğretmenlerin Öğretmenlik Mesleğine İlişkin Tutum Ölçeği” kullanılarak toplanmıştır. Çalışmada öğretmenlerin öğretmenlik mesleğine yönelik tutum düzeyleri ölçeğinden toplanan veriler Jamovi 2.3.28 programı kullanılarak analiz edilmiştir. Öğretmenlerin öğretmenlik mesleğine ilişkin tutum düzeyleri alt boyutlarda ve genelde normal dağılım gösterdiği ve homojenlik sağlandığı için araştırmada parametrik testler kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda katılımcıların öğretmenlik mesleğine yönelik tutum düzeylerinin altı Şubat Depremleri Sonrası Kahramanmaraş’ta görev yapan öğretmenlerin mesleki tutumlarının “yüksek” düzeyde olduğu belirlenmiştir. Araştırma sonucunda katılımcıların öğretmenlik mesleğine ilişkin tutum düzeylerinin cinsiyet değişkenine göre tüm boyutlarda anlamlı fark gösterdiği ortaya çıkmıştır. Öğretmenlerin öğretmenlik mesleğine ilişkin tutum düzeyleri yaş değişkeni açısından değerlendirildiğinde değer verme ve mesleki tükenmişlik boyutlarında anlamlı bir farklılık olduğu; ilgisizlik ve mesleki gelişime açıklık boyutlarında ise anlamlı bir farklılık olmadığı ortaya çıkmıştır. Araştırma sonunda öğretmenlerin öğretmenlik mesleğine ilişkin tutum düzeyleri ile medeni durum ve branş değişkeni arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Araştırma sonunda katılımcıların öğretmenlik mesleğine ilişkin tutum düzeylerinin mesleki kıdem değişkenine göre mesleki tükenmişlik ve ilgisizlik boyutlarında istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde farklılaştığı; değer verme ve mesleki gelişime açıklık boyutlarında ise anlamlı bir farklılık olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Araştırmada katılımcıların öğretmenlik mesleklerine yönelik tutumlarının çok yüksek olması için öğretmenlere seminer, hizmet içi eğitim, kurs açılması önerilmiştir.
Keywords
Abstract
The aim of the study is to reveal the attitudes of teachers working in Kahramanmaraş towards the teaching profession after the February 6 earthquakes. This research was conducted with the survey model, one of the quantitative research methods. The population of the research consists of teachers working in preschool, primary school, secondary school and high school in the 2023-2024 academic year. The research sample consists of a total of 415 teachers selected from the universe using easily accessible case sampling. The data of the research were collected using the "Teachers' Attitude Scale towards the Teaching Profession" developed by Ünişen and Demirel (2018). In the study, the data collected from the scale of teachers' attitude levels towards the teaching profession were analyzed using the Jamovi 2.3.28 program. Parametric tests were used in the research because teachers' attitude levels towards the teaching profession generally showed a normal distribution in the sub-dimensions and homogeneity was achieved. As a result of the research, it was determined that the participants' attitude levels towards the teaching profession were at a "high" level. As a result of the study, it was determined that the attitudes of the participants towards the teaching profession of the teachers working in Kahramanmaraş after the February 6 Earthquakes were at a "high" level. When teachers' attitude levels towards the teaching profession are evaluated in terms of age variable, there is a significant difference in the dimensions of appreciation and professional burnout; It was revealed that there was no significant difference in the dimensions of indifference and openness to professional development. At the end of the research, it was concluded that there was no statistically significant difference between teachers' attitude levels towards the teaching profession and marital status and branch variables. At the end of the research, it was determined that the attitude levels of the participants towards the teaching profession differed statistically significantly in terms of professional burnout and apathy according to the professional seniority variable. It was concluded that there was no significant difference in the dimensions of valuing and openness to professional development. In the research, it was suggested to open seminars, in-service training and courses for teachers in order to increase the attitudes of the participants towards the teaching profession.