Author:
Abstract
Çalışmamıza birleşik cümlenin tanımıyla başlanıp esas olarak ki bağlama edatı ve ki’li birleşik cümle kavramları üzerinde duruldu. Birleşik cümlenin tasnifi noktasında çeşitli görüşlere yer verildi ve bu görüş farklılıklarına değinildi. Bu farklılıkların geneli ki bağlama edatıyla kurulan birleşik yapıların birleşik cümle olarak kabul edilip edilmemesi üzerineydi ki bu yapılar birleşik cümle olarak değerlendirildi. Dilimize Hint-Avrupa dillerinden geçen ve yan cümleyi temel cümleye çeşitli ilgilerle bağlayan ki bağlama edatı ile ki’li birleşik cümleler hakkında çalışmanın başında geniş bir literatür taraması yapıldı. Konuyla ilgili kendi görüşlerimizi de belirttikten sonra ki bağlama edatının bağlayıcılık fonksiyonları üzerinde duruldu. Bu fonksiyonlar belirlenirken de “Tarık Buğra’nın Küçük Ağa Romanındaki Ki’li, Şartlı ve İç İçe Birleşik Cümleler” isimli Yüksek Lisans tezimde tespit ettiğimiz ki’li birleşik cümleler kullanıldı. Çalışmanın sonunda bu cümlelerden hareketle ki’nin bağlayıcılık fonksiyonları belirlenip aynı eserden verdiğimiz örneklerle de konu daha anlaşılır hale getirildi. Ayrıca ki’li birleşik yapıdaki örnekleri de Türkçe cümle yapısına uygun hale getirilip ilgili örneğin altında verildi. Böylece ki’li birleşik yapıların fiilimsiler yardımıyla nasıl düz cümle yapısına dönüştürüldüğü göstermiş olduk. İlave olarak son kısımda ki bağlayıcısı ile bağlanan birleşik yapıların bağladığı yan cümle ile temel cümlelerin isim cümlesi ya da fiil cümlesi olması durumuna göre tasnifini yapıldı. Bunlarla ilgili rakamsal veriler de çalışmamız içerisinde tablo halinde verildi.
Keywords
Abstract
This study is started with the definition of the compound sentence and the paper basically dealt with the concept of relative pronoun and compound sentences with “ki”. On the point of the classification of compound sentence, different views are included and mentioned. Most of these differences were on whether or not to accept compound sentences formed with relative pronoun as compound sentences, but they are accepted as compound sentence in the paper. As a beginning of the study, which is about relative pronoun and compound sentences with “ki” that passed from Indo-European languages to our tongue and connect the subordinate clause to the clause with various methods, a wide literature review is carried out. After giving personal opinions about the subject, the connecting functions of “ki” are emphasized. While deciding these functions the sentences used are taken from my MA thesis named “‘ki’ sentences, conditional clause and nested compound sentences in Küçük Ağa by Tarık Buğra”. At the end of the study, using these sentences, the connecting functions of “ki” is defined and the subject is made more understandable with the examples taken from the mentioned work. Furthermore, the examples of “ki” are adjusted to Turkish sentence structure and written beneath the related example. Thus, with the help of gerundial clauses we presented how the compound sentences with “ki” transformed into fundamental Turkish sentence structure. Additionally, in the last part of the study a classification of noun and verbal clauses, which were linked with compound sentences connected with “ki”, is made. The figures are given in chart in the study.